Alzheimer hastalığı ( AH ) demansın en sık nedeni olup tüm demans olgularının % 70’inden sorumludur. Alzheimer hastalığında yaş önemli bir risk faktörüdür, yani yaşla beraber hastalığın görülme sıklığı artar. Genellikle 65 yaşından sonra görülmesine rağmen, daha erken yaşlarda da görülebilir. Atmışbeş yaşından sonra her beş yılda bir hastalığın görülme sıklığı iki kat kadar artar. Genetik faktörler  hastalığın oluşmasında önemli rol oynar. AH ile ilgili şimdiye dek saptanmış dört gen mevcuttur.

Alzheimer hastalığında en sık görülen bulgu bellek ile ilgili problemlerdir. Diğer bir bulgu konuşma zorluklarıdır, özellikle hasta kelimeleri bulmakta, cisimleri isimlendirmekte zorluk çekebilir. Yer ve zaman oryentasyonunda bozulma olabilir, hasta günün tarihini hatırlayamaz, daha evvelden bildiği yerleri tanımada hatırlamada güçlük çekebilir.  Yönetsel fonksiyonlar da  etkilenebilir. Hasta karar vermede, yapacağı işleri planlamada zorluk çekebilir. Günlük yaşam aktivitelerinde bozulma başlar, telefon, televizyon gibi cihazları kullanmada zorluklar görülebilir, alışveriş, para hesabında hatalar ortaya çıkar, daha evvelden çok rahat yaptığı yemekleri hazırlarken zorluklar görülebilir.

Hastalığın ilerlemesiyle bellek kusurları artabilir, konuşma bozukluğu belirginleşebilir, hasta yolunu kaybedebilir,sık sık kaybolabilir, hallusinasyonlar görülebilir. Bu evrede hastanın başka insanlara bağımlılığı artmıştır, kendi günlük işlerini yapmada zorluk çeker. İleri evrede aile bireylerini, arkadaşlarını tanımada güçlük olabilir, davranış bozuklukları artar, idrar, dışkı kontrolü ortadan kalkar, beslenme ve yürüme ile ilgili problemler artar. Hasta tamamen başkalarına bağımlı hale gelir.

Alzheimer hastalığının bugün için tam bir tedavisi bulunmamaktadır. Alzheimer hastalığında merkezi asetilkolin yapımında  azalma ve artmış glutamerjik aktivite söz konusudur. Bizim bugün kullandığımız tedaviler eksik olan asetilkolin miktarını arttırma ve artmış glutamerjik aktiviteyi baskılamaya yöneliktir, bu kullanılan tedavinin kısmi bir yararı olabilir. Ayrıca Alzheimer hastalığında görülen bunaltı, depresyon, ajitasyon, hezeyanlar ve hallusinasyonlar tedavi edilebilir. Sonuç olarak unutkanlık yakınması olan  kişinin bir nörolog tarafından değerlendirilmesi, gerçek anlamda bir unutkanlık durumunun olup olmadığının anlaşılması, bir unutkanlık durumu varsa altta yatan tedavi edilebilir bir hastalık varlığı araştırılmalı ve hastalığın tedavisi yönüne gidilmelidir.